Uit gegevens van de SER blijkt dat ondernemingsraden steeds minder de bemiddeling of advies van de bedrijfscommissies inschakelen. Sinds 2013 is dit ook niet meer verplicht als een ondernemingsraad na een conflict met de bestuurder een juridische weg ingaan.
In mijn trainingsloopbaan merk ik steeds dat voor ondernemingsraden de stap naar een bedrijfscommissie en al helemaal een stap richting het juridische circuit, kantonrechter of ondernemingskamer, een grote drempel vormt. Ze stoppen liever met de discussie en geven een bestuurder gelijk of ze laten de bestuurder zijn gang gaan, uit angst om de relatie met de bestuurder op de spits te drijven.
Zelf ben ik in mijn carrière als OR-lid, als voorzitter, eenmalig bij een bedrijfscommissie geweest. Het is al een hele tijd terug dus ik moet graven in mijn geheugen. Ik herken de spanning om een dergelijke stap te nemen. En toegegeven het was mede dankzij mijn toenmalige bestuurder die de drempel verlaagde. Het conflict was voor ons beide helder en we begrepen elkaars argumenten maar kwamen niet tot een compromis.
Het feit dat we nog eens, in een hele andere omgeving, naar elkaars verhaal moesten luisteren en dat wijze heren en dames hun licht over de zaak lieten schijnen, gaf wel weer ruimte om tot een uitkomst te komen.
Nu als conflictcoach en bemiddelaar krijg ik af en toe opdrachten om te bemiddelen tussen de OR en de bestuurder. En als ik terugkijk dan ontstaan de meeste conflicten niet zozeer op de inhoud of de verschillen aan inhoud maar veel meer op de wijze van communicatie waardoor de een zich niet gehoord voelt. En het is goed om, mocht het conflict ontstaan, goed en kritisch te kijken waardoor het conflict is ontstaan. Als het puur gaat om een verschil in inzicht, een meningsverschil, dan zal de persoonlijke relatie niet zo’n deuk oplopen. Ik kan me goed voorstellen dat niemand het echt leuk vind om een dergelijk traject in te gaan maar beide partijen staan natuurlijk voor bepaalde belangen en soms moet je hiervoor strijden. En mijn ervaring is dat beide partijen dit begrijpen. Dan is het alleen maar goed om eens door een derde partij ernaar te laten kijken.
Als er wel een persoonlijk deel in het conflict verweven is of zelfs alleen maar om het persoonlijke deel gaat dan is een gang naar een bedrijfscommissie of juridische blik misschien niet de meest handige zet. Dan moet je met elkaar om de tafel en de inhoud hooguit gebruiken als voorbeeld om de persoonlijke elementen of angels eruit te halen. Soms is het wijs om dit te doen met een onafhankelijke derde, een bemiddelaar of mediator.
Ik zou u adviseren om alvorens stappen te ondernemen eerst, al dan niet met iemand erbij, te kijken naar waar het conflict nu echt over gaat en welke logische stap, afhankelijk van het soort conflict, nu de juiste is. Eventueel aangevuld met wie u hier het beste in kan begeleiden.
Deze visie vindt U ook terug in het conflictwarenhuis. Hier worden de specialisten met u in contact gebracht door een van onze conflictadviseurs. Dit zijn allround experts op het gebied van (dreigende) conflicten en in staat die tijdig te herkennen en op hun eigen waarde te beoordelen. Zij selecteren in overleg met u de juiste uitvoerende specialist / conflictprofessional en stellen die aan u voor. Ze kunnen u twintig verschillende methoden aanbieden. Uitgangspunt is altijd om de minst escalerende en het dichtst bij de mensen staande methode toe te passen. Dat is ook vaak de goedkoopste methode.