Mensen hebben nog wel eens de neiging om een stempel te zetten onder het gedrag / oordeel van anderen. Ook in een organisatie kom ik dat regelmatig tegen. “Zij van daarboven hebben alleen maar aandacht voor cijfers”; stempel. “HR is het schoothondje van de directie i.p.v. ons personeel”; stempel. “Je kunt het hun niet kwalijk nemen. VMBO-ers kunnen minder goed zelfreflectie toepassen”; stempel. Ik ben niet zo van stempels.
Toch sprak ik laatst een ondernemer die graag een stempel wilde gebruiken. Een stempel met zijn handtekening. Niet omdat hij lui was (stempel) of pijn in zijn handen kreeg van de hoeveelheid. Nee omdat hij vind dat als een beleidsstuk tot stand komt waarbij de diverse lagen binnen de organisatie zijn betrokken en deze alle belangen hebben meegenomen dat hij graag zijn stempel onder dit nieuwe beleid zou zetten zonder daar zelf ook nog eens overheen te moeten kijken. (Hij gebruikte een andere term).
In het verleden heb ik ook een ondernemingsraad getraind die ook zo’n idee hadden. Niet zij maar juist de medewerkers betrekken in het proces van beleid maken waarbij de ondernemingsraad eerder een soort faciliterende rol innam dan een inhoudelijke. En als blijkt dat de achterban goed is meegenomen dat dan de voorzitter een stempel heeft met zijn of haarhandtekening.
Ambities voor een optimale medezeggenschap in een organisatie. Ik vind het een mooie ambitie die zeker de moeite waard is, zeker in deze tijd, om uit te zoeken en verder te ontwikkelen.
