We gaan even terug in de tijd. De tijd waar hofdames met prachtige waaiers rondliepen. Deze waaiers hadden niet alleen waarde in het koelte toewuiven maar er ontstond ook een taal. Als men een gesloten waaier liet rusten bij het rechteroog dan betekende dit?
- Ik wil spreken
- Laat me even met rust
- Hoe laat is het
- Hij/Zij is niet goed bij haar hoofd